ผมลืมเล่าไปนิดนึงว่า…ก่อนจะไปเจดีย์แหม่ละมุ ผมได้ข้ามทางรถไฟซึ่งอยู่ทางด้านขวามือ แล้วเดินไปดูในชุมชนซึ่งอยู่ถัดไป ทำให้ได้เห็นวัด บ้านเรือน ร้านค้า และโรงเรียนประถม ขณะนั้นเวลาประมาณ ๑๑ โมงเห็นจะได้…
ยังไม่มีรถไฟมา ก็เดินกันตามสบาย…
เจอวัดอีกแล้ว…
ออกจากวัด ผมเดินไปตามถนนภายในชุมชน จนเจอเข้ากับโรงเรียนเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง
เพื่อน ๆ ลองอ่าน “วิสัยทัศน์” ของเขาดูซิครับ ระบบการศึกษาของที่นี่คงไม่ทำให้ครูต้องกั๊กวิชาไว้ แล้วไปเปิดโรงเรียนกวดวิชาแข่งกันนะ…
คุ้มเหลือเกินสำหรับการที่ผมได้มาเห็นภาพชีวิตผู้คนในลักษณะที่ไม่ต้องจัดฉาก ไม่ต้องแสแสร้ง อย่างเช่น ภาพของบรรดาเด็กนักเรียนที่ผมนำมาให้เพื่อน ๆ ได้ดูต่อไปนี้…
ผมคงไม่ต้องบรรยายอะไรอีก เพราะภาพเหล่านี้ได้สื่อความหมายให้ปรากฏแล้วอย่างชัดเจน…
เดินดูจนหนำใจแล้ว ผมก็เดินกลับมายังทางรถไฟอีกครั้ง…
กลับถึงถนน Thudhamma ผมเห็นจักรยานสามล้อรับจ้างจอดอยู่ข้างทาง….
แว๊บนึงในห้วงแห่งความคิด…ผมมองเห็นลุงมะเม่ากำลังนั่งรออยู่ข้างหน้า Mahabandoola Guest House คงจะคล้ายกับรถที่จอดรอรับผู้โดยสารอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายคันนี้แหละ!!!