หลังจากการเยือนวัด Thatbyinnyu และวัด Da May Tha Ka Thi ผมก็เดินมุ่งหน้าออกไปยังถนน Radio Station ถนนที่ผมและชาลีเดินกรำฝนไปจนถึงสนามบินมาแล้วเมื่อเช้านี้...
ผมเห็นกล้วยเครือใหญ่อยู่ริมทาง ด้านขวามือก็มีท่อนไม้ขนาดใหญ่วางทิ้งไว้ อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเป็นเมืองไทยคงจะไม่มีเหลือให้เห็น…
สวนทางกับพระที่กลับมาจากบิณฑบาต…
มีร้านขายผักผลไม้อยู่ทางด้านขวา ดูก็คล้าย ๆ กับบนถนนเข้าไปยังหมู่บ้านแถว ๆ เกาะคา จังหวัดลำปาง…
น้ำประปายังคงไม่มาถึง ไม่เหมือนบ้านปงแสนทองที่ผมอาศัยอยู่…
ผมเดินออกไปจนถึงถนน Radio Station เลี้ยวขวาแล้วข้ามถนน มุ่งตรงไปยังทางรถไฟ…
ผ่านบ้านเรือนทางด้านซ้ายมือ…
เดินไปยังทางยกระดับ ข้ามทางรถไฟแล้วแวะไปถ่ายภาพป้ายสถานี Kyauk Ye Twin และร้านขายรองเท้าเก็บไว้…
เดินลอดใต้ทางยกระดับไปยังถนน Thudhamma ผมต้องระมัดระวังในแต่ละย่างก้าว เพราะพื้นแฉะและมีน้ำขังเป็นจุด ๆ ไม่อยากหกขะล้มเหมือนที่วัดของหลวงตาอีก! แล้วผมเห็นภาพที่ทำให้ต้องรีบเปิดหน้าเลนส์เจ้า D50 ทันที…
เจอหญิงสาว ๒ คน ผมทักทาย “มิงกะลาบา” ทันที เธอยิ้มให้ และพยายามจะสื่อสารด้วย แม้จะพูดกันไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่ผมก็สัมผัสได้ถึงความเป็นมิตร…
เธอให้ผมถ่ายภาพด้วยความเต็มใจ…
สาวน้อยคนที่ถือขวดน้ำมีน้ำใจถึงขนาดยื่นขวดน้ำเย็นขวดนั้นให้ผมดื่ม ผมได้แต่ขอบคุณด้วยความซาบซึ้ง…
ก่อนออกเดินทางต่อ ผมหันไปถ่ายภาพถนน Thudhamma ไว้อีกหน่อย ตรงป้ายรถเมล์ที่เห็นข้างหน้าโน่น…เราสามารถขึ้นรถเมล์ไปลงที่พระเจดีย์สุเลได้ (ค่าโดยสาร ๑๐๐ จ๊าด)
นี่ไง คันเนี้ยแหละ…
ถนนหนทางช่างว่างดีจัง แม้แต่บนทางยกระดับ…
ผมเดินต่อ (ตามเส้นแดง) คราวนี้ไม่กล้วหลง…เพราะมีแผนที่อยู่ในมือ!!
ก็ต้องเดินอีกไกลโข กว่าจะเห็นพระเจดีย์แหม่ละมุ (Maelamu Pagoda) ตั้งเด่นอยู่ทางด้านซ้ายมือ…
เดินข้ามม้าลายก็ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ ไม่ลืมว่าฟากนี้รถวิ่งมาทางซ้าย ส่วนฟากโน้นรถมาทางด้านขวา…
เพื่อน ๆ ตามมาแล้วใช่ไหมครับ?
Wichai's space 