เช้าวันที่ ๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๕ หลังจากเดินทางจากอินเลกลับถึงย่างกุ้งและได้ที่พักเรียบร้อยแล้ว…ผมก็ออกเดินเที่ยวต่อ เพื่อเก็บเกี่ยวความประทับใจในช่วงหนึ่งวันที่เหลือ
ผมเคยเขียนเรื่อง “สัสันที่สรรค์สร้าง” เวลาเดินทางไปเห็นอาคารบ้านเรือนทาด้วยสีแนว earth tone ผมก็มักจะชอบและรู้สึกว่ามันให้ความรู้สึกอบอุ่นดี!
ใกล้ ๆ กับที่พัก แค่กวาดสายตาไปรอบ ๆ…ก็เห็นวัดไม่ต่ำกว่า ๓ วัด วัดแรกที่ไปเยือนนั้นทำให้ต้องล้มทั้งยืนมาแล้ว แต่ผมก็ยังคงก้าวเดินต่อ…
ลงจากเนิน เลี้ยวขวาไปตามถนน ผมเห็นซุ้มประตูวัดใหญ่วัดหนึ่งอยู่ทางด้านขวา (ด้านหลังของวัดที่ผมไปหกขะล้มอยู่ติดกับด้านข้างของวัดนี้)…
เสามีขนาดใหญ่ ทาด้วยสีแนว earth tone… ผมเห็นภิกษุกำลังทยอยกลับมาจากบิณฑบาต
ประตูที่เห็นก็คือ ตรงหมายเลข 1 ในภาพถ่ายดาวเทียม…
วัดนี้มีพระภิกษุสามเณรจำพรรษาอยู่มาก มีอาคารขนาดใหญ่ ๓ หลัง คิดว่าน่าจะเป็นโรงเรียนพระปริยัติธรรม…
อาคาร ๒ ชั้นที่เห็น ตรงกับหมายเลข 3 ในภาพถ่ายดาวเทียม
หมายเลข 2 เป็นพระเจดีย์ซึ่งอยู่ก่อนหน้าอาคาร ตกแต่งด้วยสี earth tone
รวมทั้งพื้นกระเบื้องนั่นด้วย….
เดินอ้อมพระเจดีย์ไปทางด้านรั้วติดกับวัดของหลวงตา ผมเห็นจีวรถูกตากอยู่ (7)
่ฝนลงเม็ดอีกแล้วครับ ผมต้องรีบเข้าไปนั่งหลบอยู่ใต้ชายคาของศาลาที่อยู่ด้านหน้า (หมายเลข 5 ในภาพถ่ายดาวเทียม)
มองไปเบื้องหน้า…ผมเห็นอาคารสองชั้นทาสี earth tone อีกแล้ว (หมายเลข 6 ในภาพถ่ายดาวเทียม) ทางด้านซ้ายมีอาคาร ๓ ชั้นสีขาวอีกหลัง (หมายเลข 5 ในภาพถ่ายดาวเทียม)
ผมก้มมองดูหัวเข่าของตัวเอง เห็นเจ้าแมลงวันสัญชาติพม่า มันคงอยากลองลิ้มเลือดคนไทยนิ!
นั่งรอจนฝนหยุดตก ได้เวลาเดินทางต่อ ผมได้ยินเสียงหัวเข่าลั่นขณะลุกขึ้นยืน!!
ยังไหวครับ…เดี๋ยวไปดูเจดีย์ใหญ่สีขาวที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกันดีกว่า