ท่องพม่า – กลับย่างกุ้ง

หลังจากกินอาหารเย็นมื้อแห่งความทรงจำ…ผมเดินแบกเป้กลับมาที่จุดรอขึ้นรถ มันเป็นแค่เพียงอาคารไม้ชั้นเดียวพร้อมกับเก้าอี้ไม้เพียงไม่กี่ตัว ไม่มีเจ้าหน้าที่สาว ๆ คอยให้บริการเหมือนบ้านเรา ตัวใครตัวมันก็คงว่าได้…ผู้โดยสารต้องคอยดูให้ดีว่าคันไหนเป็นรถบริษัทใด ถ้าจะให้ดีก็มองหาเพื่อนที่ถือตั๋วรถบริษัทเดียวกันไว้ก่อนก็จะดี อย่างน้อยก็จะได้คอยช่วยกันดูช่วยกันแล…

ผมเจอนักท่องเที่ยวจีนคนหนึ่งถือตั๋วบริษัทเดียวกัน มีชื่อว่า “ชาลี”

พูดภาษาอังกฤษดีพอสมควร…ชาลีเป็นนักกฎหมายที่อายุมากกว่าผม ๒ ปี (แต่ดูจะหนุ่มกว่า ผมดำเชียว) เขาเป็นกังวลว่าจะขึ้นรถผิด เห็นไปถามตำรวจจราจรที่อยู่ใกล้ ๆ ผมก็เลยสบาย เวลา ๑๗.๑๕ น. รถของบริษัท Thit Sar OO ก็มาถึง ตำรวจช่วยบอกให้ชาลีรู้ ผมให้เค้านำเป้เก็บไว้ใต้ท้องรถ ส่วนชาลีบอกว่ามีคอมพิวเตอร์ ขอนำกระเป๋าขึ้นไปไว้บนรถ ที่นั่งของแกติดหน้าต่าง จึงขอแลกที่นั่งกับผม พ่อเลี้ยงเมืองรถม้าก็เลยสบายไป ได้นั่งติดกระจก ดูสองข้างทางไปตลอดทาง…

ความจริงเรื่องตกรถมิได้เป็นปัญหา เพราะรถที่วิ่งมาจะมีป้ายบริษัทบอกชัดเจน ก่อนจะออกจากท่าก็ตรวจสอบก่อนว่าผู้โดยสารมาครบหรือไม่…

แจกน้ำดื่มขวดเล็ก ๑ ขวด พร้อมแปรงสีฟันและยาสีฟันหลอดเล็ก ๆ (รถทัวร์เมืองไทยไม่มีอย่างนี้) บนรถผมเห็นนักท่องเที่ยวฝรั่งหลายคนซึ่งนั่งมาจากตองยี…

ประมาณ ๑๗.๓๐ น. รถออกเดินทาง มุ่งหน้าสู่ย่างกุ้ง…

ไปหยุดพักจุดแรก ที่เมืองเล็ก ๆ ขณะที่ท้องฟ้ายังสว่างอยู่….

ที่นั่นมีห้องน้ำให้ผู้โดยสารใช้โดยไม่ต้องจ่ายตังค์…

มีพ่อค้าแม่ขายนำของกินมาจำหน่าย ชาลี (ที่เห็นในภาพ) ซื้อซาลาเปาไส้ไก่ ราคาลูกละ ๓๐๐ จ๊าด (๒ ลูก ๕๐๐ จ๊าด)

ร้านขายของฝากติดไม้ติดมือก็คงมีคล้ายบ้านเรา…

ระหว่างรอ…ผมเดินออกไปถ่ายภาพบ้านเรือนเอาไว้หน่อย….

ได้เวลา…รถออกวิ่งต่อ ท้องฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว พอถึง ๓ ทุ่มกว่าก็ไปจอดพักที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

รถจอดประมาณ ๓๐ นาทีให้ผู้โดยสารได้รับประทานอาหารและเข้าห้องน้ำ

ห้องน้ำอยู่ด้านหลังครับ…

ก่อนกลับไปขึ้นรถ…ผมเห็นหนุ่มพม่าเดินหิ้วถังน้ำไปตามทางเดินที่มีหลังคา จึงได้แอบถ่ายภาพไว้ ๑ บาน

รถโดยสารวิ่งต่อไปบนถนนเส้นเล็ก ตัดตรงไปยังความมืดมิดและความว่างเปล่า ผมเห็นแต่แสงไฟหน้ารถที่ฉายไปข้างหน้า…ขณะที่ผู้โดยสารคนหนึ่งกรนเสียงดังอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดผมก็หลับสนิท!

อีก ๖-๗ ชั่วโมงก็จะถึงจุดหมายปลายทาง ผมยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะใช้ชีวิตอีก ๑ วันเต็ม ๆ ในย่างกุ้งอย่างไรดี!