ผู้บุกเบิก

ก่อนหน้านั้น…ผมเคยเขียนถึงอาคารพาณิชย์บริเวณที่ผมอยู่โดยเรียกตามชื่อสีที่ทา อย่างเช่น ตึกแดง ตึกเขียว หรือตึกขาว วันนี้มีอีกชื่อให้เรียกแล้วครับ! ชื่อนั้นคือ “ตึกเหลือง”

ตึกเหลืองเป็นอาคารพาณิชย์ ๒ คูหาซึ่งมีผู้ซื้อไปแล้ว หลังจากถูกปล่อยให้ร้างอยู่นานนับสิบปี ผมไม่เคยเจอะเจอเจ้าของคนใหม่ เพราะทุกวันนี้สังคมคนเมืองใหญ่ ๆ ต่างไม่สนใจซึ่งกันและกัน เหมือนกับว่าทุกคนมีร่างกายที่ว่างเปล่า ไร้หัวใจ อย่างที่ภาพยนต์เรื่อง Air Dolls 2009 ได้ถ่ายทอดออกมา….

จะมีใครที่จะรู้บ้างว่าก่อนหน้าที่จะเป็นเช่นวันนี้…อาคารร้างทั้งหมดนั้นเป็นเช่นไร? ผมมีภาพเก่า ๆ ที่ถ่ายไว้มาให้ดู ๑ บาน เป็นช่วงที่ผมกับพี่ชายย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ ๆ  ดูให้ดีจะเห็นรถแลนด์ คือ “เจ้าสี่ตา” จอดอยู่หน้าบ้าน!

ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีน้ำประปา ผมเป็นคนทำเรื่องขอให้การไฟฟ้ายกหม้อแปลงกลับมาติดตั้ง ติดต่อเจ้าของอาคาร(บางคน)เพื่อรวบรวมเงินมาช่วยกันเดินสายไฟส่วนรวม พูดง่าย ๆ ก็คือ…ผมเป็นคนแรกที่ได้ย่างก้าวเข้ามาอยู่ที่นี่!

ต่อมาอีกหลายปีถึงได้มีผู้คนย้ายเข้ามาอยู่อาศัย แล้วมีบริษัทเข้ามาเปิดทำการ จะว่าไปแล้ว…เขาเหล่านั้นไม่เคยได้รับรู้ถึงความยากลำบากเมื่อ ๑๐ ปีที่แล้วแม้แต่น้อย! พอเข้ามาถึงก็มีสายไฟฟ้าและหม้อแปลงรออยู่แล้ว สามารถต่อใช้ได้เลย! ไม่ต้องควักกระเป๋าจ่ายเหมือนผู้อาศัยในยุคบุกเบิก! ผมรู้สึกภูมิใจอยู่ลึก ๆ ด้วยความรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้บุกเบิกของที่นี่!

แต่อีกไม่นาน ผู้บุกเบิกคนนี้ก็คงต้องละทิ้งในสิ่งที่ได้ทำไว้…แล้วมุ่งหน้าเดินจากไป!