๒๘ ธันวาคม ๒๕๕๖ ผมเดินทางจากน้ำทาถึงเวียงภูคาเวลา ๔ โมงเย็น ลงจากรถแล้วสอบถามหญิงลาวที่มาด้วยกันถึงเฮือนพัก เธอชี้ไปข้างหน้าบอกให้ผมเดินไปที่สะพานข้ามแม่น้ำจุก….
(ขอบคุณแผนที่จาก ecotourismlaos.com)
ถีงสะพาน ผมเห็นป้ายเฮือนพักและร้านอาหารสายน้ำจุก เลี้ยวขวาเดินเข้าไปตามลูกศร
เข้าไปสอบถามเด็กหนุ่มผู้ดูแลเฮือนพัก ทราบว่ามีห้องพักใหม่อยู่ด้านหน้า ราคาคืนละ…๗๐,๐๐๐ กีบ!
ผมร้องว่า“แพงหลาย” หนุ่มลาวแนะนำว่ายังมีเฮือนไม้คืนละ ๔๐ พัน! งั้นพาไปดูหน่อย…
มีระเบียงติดกับน้ำจุก…
เปิดห้องให้ดู เห็นเตียงนอนหมอนคู่…
มีแชมพู สบู่ ผ้าอนามัย(คนลาวเรียกกระดาษทิซซู่) และผ้าขนหนูให้ครบ…
แต่ห้องน้ำไม่มีน้ำอุ่น….
โอเลยล่ะ! “๑๖๐ บาท” สำหรับการพักเอนกายาอยู่ที่เวียงภูคาแค่ ๑ คืน!! ผมจ่ายเงิน ๔๐ พันกีบ รับกุญแจห้อง #7 มาถือไว้ เข้าห้องแล้วนำเจ้าแรด(เป้) ขึ้นวางบนโต๊ะ…
ตอนนี้ผมก็เหมือนลูกไก่ที่มีเล้าแล้ว…
ได้เวลาออกเดินสำรวจเวียงภูคา จุดหมายแรกคือ…วัดที่เห็นอยู่บนเนินสูง!
Wichai's space 