ใครไปหลวงพระบางก็ต้องขึ้นพูสี มาถึงหลวงน้ำทาก็ต้องไม่พลาดวัดสามัคคีชัย และพระธาตุหลวงน้ำทา (ด้านทิศตะวันตกในแผนที่)…
จากพิพิธภัณฑ์ ผมปั่นจักรยานไปตามเส้นทาง (สีเหลือง) สู่วัดสามัคคีชัย…
หยุดที่สามแยก (1) ผมสอบถามชายคนหนึ่งถึงทางไปพระธาตุ ได้ความว่าต้องขี่จักรยานขึ้นเหนือไปตามถนนใหญ่ หรือจะใช้เส้นเล็ก ๆ ลัดเลาะไปก็ได้…
เป็นเส้นทางอย่างที่เห็น….
ผมขี่จักรยานไปตามทางขรุขระ บางแห่งก็เฉอะแฉะ จนไปทะลุออกถนนราดยาง (1) ขึ้นเขาลูกเล็ก ๆ พอเห็นตุงเหลือง…ผมก็รู้ว่ามาถูกทางแล้ว
นำจักรยานไปจอดพิงไว้กับป้ายหมู่บ้านชัยสมบูรณ์ (สะกดแบบบ้านเรา) (2)…
จากนั้นก็เดินขึ้นบันไดนาควัดสามัคคีชัย…
หันกลับไปถ่ายภาพเบื้องล่างไว้ ๑ บาน…
แหม…เจ้ายาม ๔ ขาไม่ยอมให้ความสนใจผมเลย
นั่นก็เหมือนกัน…
อุโบสถวัดสามัคคีชัย (3) อยู่ทางด้านซ้ายมือ…
มีกุฏิพระอยู่ข้าง ๆ รวมทั้งราวตากจีวร…
ผมเดินขึ้นไปตามถนนสู่พระธาตุ…
เห็นชายคนหนึ่งกำลังยืนควบคุมการก่อสร้างอุโบสถหลังใหม่ (4) ซึ่งใหญ่โตกว่าหลังเก่ามาก…
สร้างมาได้ ๒ ปีกว่าแล้ว คงต้องใช้เวลาอีกไม่น้อยกว่าจะแล้วเสร็จ…
ผมเดินขึ้นเขา…
เลี้ยวโค้งไปทางขวา…
ผ่านแนวไม้ร่มรื่นทางด้านซ้าย (5)…
แล้วก็ได้เห็นพระธาตุฯ อยู่เบื้องหน้า…
ผมรีบก้าวเดินขึ้นไปอย่างไม่รู้เหน็ดรู้เหนื่อย…