พรุ่งนี้ต้องออกเดินทางต่อยังไปพุกาม อาณาจักรแห่งพระเจดีย์ ๔ พันองค์ซึ่งประทับอยู่ในใจมาตั้งแต่ปี ๒๕๒๖ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าพุกามได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากน้อยขนาดไหน อย่างไรก็ตาม…วันนี้ขอเดินสำรวจเมืองเล็ก ๆ อย่าง Pakokku ให้คุ้มกับเวลาและพลังขาที่เหลืออยู่ก่อนก็แล้วกัน!
นอกจากตัวเองแล้ว ผมไม่พบเห็นนักท่องเที่ยวคนอื่นอีกตลอดบ่ายวันนี้ ปราศจากสายตาจับจ้องของชาวบ้าน แม้แต่สุนัขซักตัวที่จะส่งเสียงเห่าก็ไม่มี นับเป็นช่วงเวลาที่ผมสามารถสัมผัสความงดงาม และความบริสุทธิ์ของพะโค๊ะคุได้อย่างเต็มที่
ชายคนหนึ่งเดินทางจากประเทศของตัวเองซึ่งไปทางไหนก็เห็นแต่ผู้คนนั่งก้มหน้าเล่น facebook กำลังได้มายืนอยู่ในวัดที่ปราศจากความวุ่นวาย รอบตัวมีแต่ความเงียบสงบและเรียบง่าย บ่ายนี้จึงเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขอย่างแท้จริงของเขา
Wichai's space 