เข้านอนตอนตีสาม…เช้านี้ผมให้อาหารพี่ชายล่าไปประมาณครึ่งชั่วโมง ตื่นแล้วไม่กลับไปนอนต่อ แต่ทำงานบ้านหลายอย่างมั่วไปหมด จนประมาณ ๑๐ โมงกว่าก็มีโทรศัพท์จากท่านผู้พัน (มือ fiddle) เข้ามา เราคุยกันถึงเรื่องการเล่นดนตรีแนว bluegrass และเหตุการณ์ที่ Home of Cowboy ในคืนวันเสาร์ที่ผ่านมา…
สิบโมงกว่าผมขี่รถไปซื้อข้าวขาหมูที่ร้านป้าติ๋วทางไปวัดสบตุ๋ย ก่อนกลับบ้านขี่รถเลยไปที่ร้านจิตต์อักษรซึ่งอยู่ไม่ไกลซื้อเทปผ้าสำหรับทำขอบปกหนังสือ ๒ ม้วน คือ ขนาด ๑ นิ้ว ยาว ๑๐ หลา สีเขียว ราคา ๓๐ บาท และขนาด ๑.๕ นิ้ว ๑๐ หลา สีดำ ราคา ๔๕ บาท แล้วยังซื้อดินสอสียี่ห้อ Alligator ๒๔ สี ราคากล่องละ ๑๐๕ บาท เพื่อเป็นของขวัญวันเกิดให้นักเรียนชั้น ป.๓ อีกคนหนึ่งด้วย
ก่อนหน้านั้นผมจะให้ฮาร์โมนิก้า ๑ ตัวพร้อมกับขนมหรือของขวัญอย่างอื่น นักเรียนบางคนยังไม่ถึงวันเกิดก็มาขอของขวัญล่วงหน้า อย่างที่เห็นในภาพ นักเรียนสองคนที่มีวันเกิดต้นปีหน้าโน้นก็ยังได้รับฮาร์โมนิก้าไปเลย…
วันนี้ไม่มีฮาร์โมนิก้าเหลืออยู่ จึงต้องซื้อเครื่องเขียนให้แทน ก่อนจ่ายตังค์ ผมเลือกซื้อหนังสืออีกเล่มนึง คือ “คนไทยต้องไม่ป่วย” เขียนโดย “หมอแดง” หนา ๑๓๒ หน้า ราคา ๑๑๕ บาท
ผมเปิดดูหนังสือแล้วรู้สึกว่าเข้าท่าดี ราคาก็ไม่แพงจนซื้อไม่ได้ คิดแล้วก็อยากทำหนังสือราคาเบา ๆ อย่างเนี้ยขายบ้าง ได้กำไรมาก็แบ่งให้คนตาบอดซะส่วนหนึ่ง ที่เหลือก็ใช้เป็นทุนเดินทางไปหาข้อมูลมาเขียนต่อ ถ้าทำได้คงมีความสุขมาก ๆ ผมจะได้กลับไปผจญภัยท่องเที่ยวอีกครั้ง และไม่ต้องหอบ accordion ออกไปรับจ้างเล่นแบบฝืด ๆ อีกต่อไป
ผมอยากไปเยี่ยมคุณอ้อที่กัลกัตตา แล้วไปขลุกอยู่ที่ร้านซ่อมเปียโนซึ่งครั้งหนึ่งผมเคยไปคุยด้วย จะได้ถ่ายภาพและเก็บข้อมูลมาเขียนเป็นหนังสือเล่มละร้อยกว่าบาทออกวางจำหน่าย (ทำได้จริงก็ไม่รู้ว่าจะขายได้หรือเปล่าเน๊าะ?)
สู้เอจังที่สามารถเขียนหนังสือออกมาได้ตามฝันแล้วก็ไม่ได้…
ผมได้แต่คิดๆๆๆ ได้แต่ฝันค้างอยู่นั่นแหละ…
Wichai's space 