My First Computer

ระยะนี้ผมยังคงขลุกอยู่กับการซ่อมคอมพิวเตอร์และปรับปรุงระบบการถ่ายโอนข้อมูลซึ่งยังไม่เข้าที่เข้าทาง ผมจะออนไลน์และเปิดเพลงคลาสสิกออกอากาศทาง U-Radio ไปด้วย จากการเฝ้าสังเกตจำนวนผู้ฟัง รู้สึกว่าจะน้อยมาก!!  ส่วนใหญ่ผมจะเป็นผู้ฟังเองซะมากกว่า อิอิ   ฤาว่าเพลงคลาสสิกจะไม่เหมาะกับวิทยุออนไลน์ก็เป็นได้  ผมน่าจะลองทบทวนเรื่องการจัดเพลงคลาสสิกทางสถานวิทยุ Smooth Radio 104.50 Mhz เพื่อหาความเป็นไปได้อีกครั้ง…

เรื่องซ่อมคอมพิวเตอร์ ขณะนี้ผมกำลังรออะไหล่อีกเป็นบางชิ้น ที่จำเป็นค่อนข้างมากคือ dvd rom ตัวใหม่ เนื่องจากเจ้าสามตัวที่ใช้อยู่ล้วนแต่ทำงานไม่สมบูรณ์กันทั้งนั้น แต่ละตัวมีประวัติรับใช้ผมมายาวนานหลายปี….

ได้ทราบว่าท่านผู้พันฯ (มือ fiddle) ก็หันมาใช้อินเทอร์เน็ตแล้ว ขอบคุณที่ให้ความสนใจในเว็บเล็กๆ ของผมนะครับ

ผมดีใจที่เกิดมาชาติหนึ่งแล้วอยู่ทันได้เห็นและได้สัมผัสกับเทคโนโลยีสมัยใหม่อย่างเช่นอินเทอร์เน็ตและโปรแกรมคอมพิวเตอร์มากมาย ในยุคที่เป็นเด็กเล็กอาศัยอยู่กับน้าที่ฝั่งธนฯ   ผมได้เห็นวิทยุซึ่งใช้ถ่านไฟฉายเป็นลัง ๆ  พอโตขึ้นก็ได้เห็นการเข้ามาของเครื่องรับโทรทัศน์ขาวดำรุ่นแรก ๆ  พอเข้าศึกษาที่วิทยาลัยเทคนิคภาคพายัพ จังหวัดเชียงใหม่ ผมก็ได้ประกอบวิทยุ ๕ หลอด ที่เรียกว่า “Superhetrodyne Radio Receiver” แล้วยังได้ศึกษาเกี่ยวกับโทรทัศน์สีในช่วงที่เรียนช่างอีเล็คโทรนิคส์ อยู่ที่วิทยาลัยเทคนิคกรุงเทพ ในระหว่างปี พ.ศ. ๒๕๑๒-๒๕๑๔ ตอนนั้นโทรทัศน์สีเพิ่งเข้ามาครับ ราคาเครื่องละหลายหมื่นบาท!!

พอถึงปี ๒๕๓๒ ผมก็ได้เป็นเจ้าของคอมพิวเตอร์ เครื่องแรกในชีวิต มันเป็นคอมพิวเตอร์ที่ใช้ CPU 8088   ความเร็วผมจำไม่ได้แล้ว!   ตัวเครื่องมี Floppy Disk Drive ขนาด ๕.๒๕ นิ้ว ๒ ตัว  จอภาพเป็นแบบ monochrome  ตัวหนังสือหรือเจ้าตัวเขมือบในเกมส์เป็นแค่สีเขียว  ระบบ Windows ยังไม่มี  มีแต่ระบบ DOS ซึ่งผู้ใช้ต้องจดจำการคีย์คำสั่งมากมายจนสมองมึนตึบเลยก็ว่าได้ ส่วนโปรแกรมเวิร์ดก็ใช้แต่ของราชวิถี หรือจุฬาเท่านั้น หุหุ ใครเคยใช้บ้าง??

ที่เห็นวางอยู่บนโต๊ะในภาพก็คือคอมพิวเตอร์เครื่องแรกที่ผมกล่าวถึง ซื้อมาในราคา ๒๕,๐๐๐ บาท!!!   ผมอยู่ที่วัดป่าเลไลยก์ บริษัทผู้จำหน่ายต้องขับรถจากกรุงเทพฯ นำเครื่องไปส่งให้ถึงจังหวัดสุพรรณบุรี ผมพาเจ้าคอมพ์ฯ เครื่องดังกล่าวย้ายจากสุพรรณบุรีขึ้นไปเชียงใหม่ จากนั้นก็พาไปอยู่ลำปาง ก่อนที่จะนำกลับไปเชียงใหม่อีกครั้ง

ที่เชียงใหม่ เมื่อผมซื้อคอมพิวเตอร์เครื่องที่สอง (DX-486 ซึ่งใช้กับปฏิบัติการ Windows 95)  เจ้าคอมพิวเตอร์เครื่องแรกของผมก็ถูกปลดระวาง เอาไปให้ใครก็ไม่มีใครอยากได้ ในที่สุดผมก็เอาไปฝากไว้ที่ร้านคอมพ์ฯ ตรงเชิงสะพานนวรัฐ แล้วไม่ได้กลับไปดูอีกเลย…

ชีวิตผมเสียเงินไปไม่น้อยกับข้าวของเครื่องใช้ที่ตกรุ่นรวดเร็วเช่นนี้