ตำราบลูส์กีต้าร์

คืนที่ผ่านมา ผมนั่งพิมพ์ตำราที่ดาวน์โหลดไว้ออกมาอีก ๖ เล่ม ช่วงนี้ผมสามารถพิมพ์งานออกมาได้ครั้งละมากๆ ก็เพราะเกิดไปพบเจ้าน้ำหมึก Canon สีดำขวดใหญ่ขนาดครึ่งลิตรที่ได้พยายามค้นหามานานราว ๓ ปีเห็นจะได้ ทำยังไงก็ไม่เจอสักที จนผมแปลกใจว่าสสารย่อมไม่สูญหายไปจากโลก แล้วทำไมเจ้าหมึกขวดใหญ่มันจึงได้หายไปจากบ้านผม!!!!  ในที่สุดผมก็เจอจนได้!   มันวางอยู่บนชั้น ข้างหน้าผมนี่แหละ เพียงแต่ว่ามันหลบอยู่หลังกล่องซึ่งอยู่ข้างๆ Router ซึ่งผมเอื้อมมือไปปิดสวิชอยู่เป็นประจำ  จริงๆ แล้วผมหมดหวังไปตั้งนาน ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอมันอีก จู่ๆ ผมก็เห็นมันปรากฏอยู่ตรงหน้า พร้อมให้ผมได้หยิบนำไปใช้…

ผมอยากให้พี่ชายผมเป็นเช่นนั้นด้วย ทุกวันนี้สภาพร่างกายของพี่ชายผมดูเหมือนคนปกติแล้ว ไม่มีแผลกดทับ ไม่มีไข้ ไม่มีอาการปวด แผลในกระเพาะก็หายสนิท กินได้ ถ่ายปกติ ความดัน ๑๑๐/๘๐ แต่ก็น่าแปลกที่ไม่ยอมลุกเดิน เค้ายังพอใจที่จะนอนอยู่บนเตียงไปเรื่อยๆ นี่ก็จะครบหนึ่งปีในเดือนสิงหาคมนี้แล้วผมอยากได้เห็นว่าวันนึงที่พี่สิทธิ์ลุกออกมาอยู่นอกเตียง นั่งยิ้ม และหาน้ำเย็นในตู้เย็นดื่มได้ด้วยตนเอง  ถ้าเป็นเช่นนั้นได้จริง ผมคงมีโอกาสได้ไปไหนมาไหนนานกว่า ๔ หรือ ๕ ชั่วโมง หรือบางทีผมอาจจะสามารถเดินทางท่องเที่ยวอย่างที่ผมชื่นชอบอีกครั้งก็ได้….

อ่อ…ผมมีน้ำหมึกสำหรับเครื่องพิมพ์แล้ว แต่เท่านั้นยังไม่พอ ระหว่างที่ค้นหาสมุดภาพเพื่อสแกนตั๋วหนัง ผมก็ไปเจอกระดาษ A4 ขนาด ๘๐ แกรม จำนวน ๕๐๐ แผ่นในแพ็คที่ยังไม่ได้แกะออกใช้เข้าอีก มันแทรกตัวหลบอยู่ด้านในตู้เก็บเอกสารใต้โต๊ะที่ผมนั่งทำงานมาเป็นปีๆ  ทั้งสองอย่างที่ค้นพบโดยไม่คาดฝันทำให้ผมสามารถพิมพ์ตำราออกมาได้มากถึง ๖ เล่มในเพียงชั่วคืนเดียว  หนึ่งในนั้นคือตำราบลูส์กีต้าร์สำหรับผู้เริ่มต้น ซึ่งมีท้้งหมด ๔๘ หน้า

มีไฟล์ MP3 ที่ใช้ฟังประกอบด้วย  ผมได้นำทั้งหมดขึ้นไว้ให้เพื่อนๆ ที่สนใจเล่นกีต้าร์ในแนวนี้ได้ดาวน์โหลดกันแล้ว  ต้องใช้เวลาในการทำลิงค์นานเอาการ  เนื่องจากมีไฟล์ MP3 จำนวนมาก เพื่อนๆ ที่อยากศึกษาบลูส์กีต้าร์ เชิญคลิกดาวน์โหลดได้เลยครับ ต้องใจเย็นๆ หน่อยนะ เพราะมันไม่เหมือนโหลดทั้ง folder ต้องโหลดทีละไฟล์   ยังไงๆ ก็ลองโหลดตำรามาอ่านดูก่อนก็ได้…

ตำรา 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20

21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 3738 39 40

41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63

ยังมีตำราอีกมากมายครับ

คืนค่ำที่ร้านคุณปิว

คืนนี้ ประมาณสามทุ่มกว่าๆ ผมกลับเข้าบ้าน หลังจากออกไปซื้อเสบียงและนำซีดีไปให้คุณปิวเนื่องในวันเปิดร้านใหม่…

ผมนำเจ้าหีบเพลงตัวเล็กที่เพิ่งจะนำกลับมาจากโรงเรียนเพ็ญจิตตพงษ์ไปด้วย  พอไปถึงที่นั่นก็เห็นว่ามีโต๊ะเลี้ยงโต๊ะยาวอยู่ด้านหน้า คุณปิวและคุณต้อมกำลังเล่นเพลงลูกทุ่ง(ไทย)ให้ลูกค้ากลุ่มใหญ่เหล่านั้น ขณะจอดรถผมเห็นชายคนหนึ่งกำลังยืนลังเลอยู่ที่ทางเข้า สอบถามได้ความว่าเค้าอยากเข้าไปนั่งฟังเพลงจากแบนโจและกีต้าร์ แต่ไม่แน่ใจว่าร้านเปิดให้บริการแขกอื่นด้วยหรือเปล่า ผมรีบอาสาที่จะเป็นผู้นำเข้าไปทันที….

หลังจากนำจักรยานยนต์เข้าจอดในที่ปลอดภัย ผมรีบอุ้มหีบเพลงเดินนำชายผู้นั้นเข้าไปในร้าน บอกกับคุณปิวว่าแขกอยากฟังเพลงคาวบอย ช่วยจัดหาโต๊ะให้ด้วย ก็นับว่าเป็นการเปิดร้านที่ส่ออนาคตว่าจะไปได้สวยทีเดียว

ผมมอบแผ่นซีดีเพลงบรรเลง harmonica ให้คุณปิวแล้วนำ accordion ออกเล่นร่วมด้วย

แต่พอเล่นได้ไม่กี่เพลง กำลังจะสนุก คุณปิวก็บอกหยุดพัก

คุณปิวกำลังดีดแบนโจและเป่าฮาร์โมนิก้า ในขณะที่แขกเหรื่อกำลังดื่มกินและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

ระหว่างช่วงพัก ผมถือโอกาสขี่จักรยานยนต์ไปที่ห้างสรรพสินค้าล้านทองเพื่อซื้อเสบียงซึ่งประกอบด้วยน้ำผลไม้ นมแล็คตาซอย ขนมปังโฮลวีทให้พี่ชาย  เมื่อกลับถึงร้านอีกครั้ง ก็พบว่ามือกีต้าร์ไฟฟ้าอีกคนกำลังบรรเลงคู่กับคุณต้อมเพื่อแบ็คอัพให้ลูกค้าอีกคนหนึ่งร้องเพลง คุณปิววางแบนโจซะแล้ว…

ผมวางข้าวของที่ซื้อมาไว้บนโต๊ะ แล้วล้วงกระเป๋ากางเกง นำกล้องออกเก็บภาพบรรยากาศภายใน

เค้าเตอร์ภายในร้าน

ตกแต่งแบบง่าย ๆ แต่ก็ดูดี

ร้านของนักดนตรีก็ต้องมีเครื่องดนตรีแขวนโชว์ไว้อย่างนี้แหละ…

โต๊ะเก้าอี้ที่เห็น คุณปิวลงมือทำด้วยตนเอง

โชคดีที่ได้เจอนายสถานีวิทยุ smooth radio 104.50Mhz คือคุณเสาวลักษณ์ซึ่งไปร่วมอุดหนุนร้านเปิดใหม่ด้วยพอดี ผมจึงมีโอกาสได้คุยเรื่องการจัดรายการ รวมถึงโครงการซึ่งอาจเป็นไปได้ และความหลากหลายของเพลงและภาพยนต์ที่สามารถดาวน์โหลดได้ทางอินเทอร์เน็ต นอกจากนั้นยังได้คุยกับครูหน่อย เจ้าของโรงเรียนดนตรีทองประเสริฐ ในเรื่องเครื่องมือตั้งสายเปียโนและอะไหล่ซ่อมเครื่องสาย  ออกไปสู่สังคมภายนอกทีไร ผมจะได้ข่าวสารและความคิดอะไรใหม่ๆ กลับบ้านด้วยทุกที นับว่าเป็นความโชคดี ที่ผมไม่ปล่อยให้ตัวเองเพียงแต่ sitting on the rocking chair ไปวันๆ

สามทุ่มกว่าๆ ผมเห็นมือกีต้าร์กำลังบรรเลงติดลม คิดว่าคงยังไม่ได้ขึ้นเล่นร่วมกับคุณปิวในเวลาอันใกล้แน่ๆ  ผมจึงได้ลาทุกๆ คนกลับบ้าน

กลับถึงบ้าน ผมเข้าไปดูพี่ชายแล้วเปิดรังนกให้กินอีกหนึ่งขวด…

ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีครับ…